SORULAN SORU

Bizler ve çevremizdeki tanıdıklarımız aileleriyle, çocuklarıyla, çalışanlarıyla devamlı sıkıntı yaÅŸamaktayız. Bunun sebebi nedir?

CEVAP

Ä°nsanın dünyaya geliÅŸ nedeni Allah’a kulluk etmektir. Ayeti kerimesinde Yüce Allah (cc)  “Ben, cinleri ve insanları yalnızca bana ibadet etsinler diye yarattım.” [1] Buyurmaktadır. Bizler Müslüman olarak Allah-u Telaya kulluk vazifemizi eksiksiz yerine getirip, emir ve yasaklarına uyar, ona itaatkâr bir kul olursak Rabbimizin yarattıkları da bize itaat eder. Allah’a (cc) itaat etmezsek Allah-u Teâlâ’nın yarattıkları da bize itaat etmez.

Bizler namazımızı hakkıyla kılmaz isek, zikrimizi, ibadet ve taatımızı yapmaz isek ne çocuÄŸumuz bize itaat eder, ne hanımımız itaat eder, ne de toplumda bir deÄŸerimiz olur. Biz Ä°slam’la deÄŸer kazanırız, bizler Rasulullah (sav) ile ÅŸeref kazanırız. Bunlar olmazsa deÄŸersiz bir taÅŸtan farkımız olmaz.

KiÅŸi ilk önce tövbe istiÄŸfar edip ibadetlerini, günlük derslerini eksiksiz yapıp Rabbine yönelmesi gerekir.

 Peygamber Efendimiz (sav);

“Kalpler Allah’ın iki parmağı arasındadır, onları dilediÄŸi ÅŸekilde evirip çevirir.” [2] Buyurmaktadır. Bu yöneliÅŸten sonra tabiri caizse kalpler Allah’ın (cc) elindedir. Bir anda dünya deÄŸiÅŸiverir, olumsuzlukların hepsi bir anda olumlu bir hale dönüÅŸmüÅŸ olur.

Bu fani alemde yaÅŸadığımız tüm sıkıntıların temelinde, bereketsizliÄŸimizde, ruhi sıkıntılarımızda, eÅŸlerimizin itaatsizliÄŸinde, evlatlarımızın söz dinlememesinde Allah’a itaat etmemek yatmaktadır.

GeçmiÅŸ ümmetlerden bir Peygamber Efendimize diyor ki;

“Ya Rabbi! Bunlar senin iman etmiÅŸ kullarındır. Bunlar sana iman ediyor, ibadet ediyorlar bunlara dünyada sıkıntı veriyorsun, kâfir seni inkâr ediyor, onlara hiçbir sıkıntı yok. Onlara dünyalık veriyorsun.”

Allahu Teâlâ buyurdu ki;

“Onlar mümin kullarımdır. Ben onlara günahlarına karşılık sıkıntı veriyorum ki; benim huzuruma tertemiz gelsinler. Ama kâfirlere karşı diyorum ki hatalarını ahirette göstereceÄŸim onlara. “ [3]

“Allah’ı, kitabı bilmez adamlar öyle güzel geçinip gidiyorlar, her iÅŸleri tıkırında” gibi bu ve benzeri sözler hemen hemen hepimiz aklından geçmiÅŸtir.

Hz. Peygamber (sav): “Allah bir kula dünyada isyanına raÄŸmen sevdiÄŸi ÅŸeyi verdiÄŸini gördüÄŸün zaman (anla ki)  o sadece bir istidracdır.”buyurdu ve sonra ÅŸu ayeti kerimeyi okudu;[4]

Böylece ne zaman ki yapılan ihtarları unuttular, üzerlerine nimet ve zevkten her ÅŸeyin kapılarını açtık. Nihayet kendilerine verilen bu geniÅŸlik ve serbestlik ile tam ferahlandıkları sırada onları ansızın yakaladık. Artık o anda bütün ümitlerinden mahrum kaldılar. [5]

Böyle adamların Allah’la iÅŸi olmadığı için Allahu Teâlâ’nın da onlarla iÅŸi yoktur. Ayeti kerimesinde Yüce Rabbimiz;

"Allah'ı unutup da Allah'ın da kendisini unutturduÄŸu kimseler gibi olmayın. Onlar, yoldan çıkan kimselerdir." [6]

Yani Allah’ın haklarını unuttular, O’nu gereÄŸi gibi takdir etmediler,  O’nun emir ve yasaklarına hakkıyla ve gereÄŸi gibi riayet etmediler. Ä°ÅŸte bu sebeple de Allah onları kendi kendilerini unutanlar haline getirdi. Onlar artık kendilerine faydalı ÅŸeyleri iÅŸitmez, nefislerini kurtaracak iÅŸleri yapmaz oldular. [7]

Allah’ı unutmak, Allah’ın emir ve yasaklarını unutmak demektir. Allah’ın rızasını kazanmaya yönelik çabaları unutmak demektir. Hayatında Allah’a fazla yer vermemek, hareketlerinde onun hoÅŸnutluÄŸunu gözetmemek, onu zikretmemek kısacası Allah’tan gafil olarak yaÅŸamak, yarın Allah’a vereceÄŸi hesabı göz ardı etmek,  gaflet deryasında boÄŸulmak demektir.

Yüce Allah Kur’an’da

“Onlar ki, boÅŸ ve yararsız ÅŸeylerle ilgilenmezler.” [8] Buyurmaktadır.

Allah kendisini sevenleri sever, düÅŸmanlık edenlere düÅŸmanlık eder, nefret edenlerden nefret eder, kendisini yok sayanı yok sayar.  Kendisini unutmuÅŸ kimseleri unutmuÅŸ görünür.

Yani, bütün hayatında Allah’ı deÄŸerlendirmeye almayan kimseleri Allah da deÄŸerlendirmeye almaz.

“Münafık erkeklerle münafık kadınlar (sizden deÄŸil) birbirlerindendirler. KötülüÄŸü emrederler, iyiliÄŸi yasaklarlar ve ellerini kapatırlar (cimrilik yaparlar.) Onlar Allah’ı unuttular, Allah da onları unuttu. Åžüphesiz münafıklar fasıkların taa kendileridir.” [9]

Bu soruya Cennet Mekan Abdullah Baba (ks) Hz.leri Ä°brahim Bin Ethem Hz.lerinin dilinden cevap veriyor.

Bu soruyu Ä°brahim Ethem Hazretlerine soruyorlar;

“Ey Allah’ın (cc) dostu, sen tacını tahtını Allah (cc) için feda ettin, derviÅŸ oldun, kutbu cihan oldun, bize dua et; paramız bereketsiz, evlatlarımız itaatsiz, hanımlarımız geçimsiz. Hiç huzurumuz yok. Her evde hastalık, zillet altında kaldık. Her tarafta harpler var. Bize dua et” diyorlar.

Bu hadise Küfe ÅŸehrinde oluyor. O mübarek, taht üzerine çıkıyor ve ÅŸöyle diyor;

“Ey Ä°nsanlar! Sizler hep münafıksınız. Allah (cc) bir deyip ÅŸirk koÅŸuyorsunuz. Allah’ın (cc) kudretini, yaratıcılığını, her ÅŸeyi iÅŸittiÄŸini, her ÅŸeyi gördüÄŸünü, her ÅŸeye kadir olduÄŸunu, bütün kuvvet ve kudretin ona ait olduÄŸunu söylüyorsunuz. ‘Åžu olmasa bu olmazdı, ÅŸöyle yapmasak böyle olmazdı’ diyorsunuz. Ayet-el kürsüyü okuyorsunuz. Allah’ın (cc) izni olmadan, bir ÅŸeyin olmayacağını bildiÄŸiniz halde, Allah’a (cc) ÅŸirk koÅŸuyorsunuz.

Kur’an-ı Kerim kitabımız diyorsunuz, ne açıyor, ne okuyorsunuz, ne de amel ediyorsunuz.

Muhammed-ül Mustafa (sallallahu aleyhi ve sellem) peygamberimiz diyorsunuz, Onun sünnetlerini iÅŸlemiyorsunuz, Ona tabi olmuyorsunuz.

Ölümü görüyorsunuz ibret almıyorsunuz. Ahirette mahÅŸer var diyorsunuz kendi nefsinizi hesaba çekmiyorsunuz.

Onun için sizler münafıksınız, gelin hep beraber tövbe edelim.

Allah (cc) birdir, ÅŸeriki naziri yoktur. Vahit’tir. Ahed’dir. Samed’dir. Evvel Allah (cc), Ahir, Zahir, Batın, Rezzak, Semi, Basir’dir. Allah (cc) tekdir.

 Onun Kelamı Kur’an-ı Kerim’i okuyup onunla amel edersiniz inÅŸallah!

Muhammed-ül Mustafa bizim Peygamberimiz deyip, Ona canlarınızı feda edersiniz inÅŸallah!”

Bizlerin Rasulullah (sav) Efendimiz Ä°slam’ı nasıl yaÅŸadıysa öyle yaÅŸamamız gerekir ki iÅŸte o zaman kurtuluÅŸa erelim. Yüce Allah Kur’an’da;

“EÄŸer onlar da sizin inandığınız gibi inanırlarsa doÄŸru yolu bulmuÅŸ olurlar;” [10] buyurmaktadır.

Cennet Mekân Abdullah Baba (ks) Hz.leri;

“Biz Rasulullah (sav) Efendimizin hiçbir Sünneti Seniyyesini boÅŸ geçmedik evladım hepsini yapmaya çalıştık. Hayatımızın her anına Peygamber Efendimizin hayatını rabt ettik. Ä°lmimiz yoktu ummiydik ama Hazreti Peygamber Aleyhisselatüvesselam böyle yapmış dediler mi tüylerimiz diken diken olur, Ya Rasulullah (sav) senin yaptığın bizim başımızın tacıdır der hemen yapardık. Allah (cc) da bize bu Ali makamları lütfetti.” BuyurmuÅŸlardır.

Rabbim bizleri de hakkıyla Ä°slam’ı yaÅŸayanlardan eylesin.

 

 



[1] Zariyat Suresi 56

[2] Müslim, Kader, 3

[3] Ebu Leys Semarkandi Tenbihu-l Gafilin 264

[4] Ahmet 4/145

[5] En’am Suresi 44

[6] HaÅŸir Suresi 59/19

[7] Ruhul Beyan tefsiri 21/168

[8] Mü’minun Suresi 3

[9] Tevbe Suresi 67

[10] Bakara Suresi 137




Okunma Sayýsý : 4640

Soru Tarihi: 10/13/2017

Yorumlar
Bu soruya ait yorum bulunmamaktadýr.
Bir Yorum Yazýn
Adý Soyadý *
E-Posta *
Yorum *