بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم

            Elhamdülillahi Rabbil âlemin. Vesalâtü vesselâmü âlâ seyyidina Muhammedin ve âlâ âlihi ve sahbihi ecmain

Allah (cc)’ın selamı, rahmeti bereketi sizin ve tüm ümmeti Muhammed’in üzerinize olsun. Allah (cc)’u Zülcelâl ÅŸöyle buyurmaktadır;

“Ey iman edenler zannın birçoÄŸundan sakının, zannın büyük bir kısmı günahtır. Birbirlerinizin ayıplarını araÅŸtırmayınız, sizden biriniz ölmüÅŸ kardeÅŸinizin etini yemeyi sever mi? Ondan tiksindiniz” (Hucurat/12) (zaruret halinde eti yenmeyen hayvanların bile ölmeyecek kadar eti yenir ama insan etine asla müsaade edilmemiÅŸtir.) Allah (cc) dan korkun Allah (cc) tövbeleri kabul eden ve çok merhametli olandır.

Rasulallah   (sav) Efendimiz ÅŸöyle buyurmuÅŸlardır:

“Ä°man etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirlerinizi sevmedikçe gerçek mümin olamazsınız”

Müslümanlar, hele takvayım diyen, tasavvuf yolunun yolcusuyum diyen insanlar birbirlerini sevmezlerse diÄŸer insanlar sever mi?

Resulallah (sav) Efendimiz Ebu Cehil’e bile Ebu Cehil dememiÅŸ, insanların Ä°slam’dan uzaklaÅŸması için deÄŸil Ä°slam’a ısınmaları için gece gündüz gayret sarf etmiÅŸ, gözyaşı dökülmüÅŸ, dua etmiÅŸtir Peygamberimiz (sav) ÅŸöyle buyurmuÅŸtur:

“Müjdeleyiniz nefret ettirmeyiniz.”

Allah (cc)’ın hidayete erdirdiÄŸini kimse dalalete düÅŸüremez, dalalete düÅŸürdüÄŸünü de kimse hidayete erdiremez.

Yüce Rabbimiz ÅŸöyle buyurmuÅŸtur;

“Deki; Ey mülkün sahibi olan Allah’ım, mülk senindir, dilediÄŸine verirsin, dilediÄŸinden söküp alırsın, dilediÄŸini aziz dilediÄŸini zelil edersin.”(Ali Ä°mran /26)

Hidayete erdirmek yâda erdirmemek, aziz etmek ya da zelil etmek Allah (cc)’a mahsustur, insanların buna gücü yetmez. Kur-an’ın kölesiyim bendesiyim Hz. Muhammed (sav) Efendimizin yolunun tozuyum, toprağıyım. “La Ä°lahe Ä°llallah Muhammedun Rasulallah” diyen insanların hizmetçisiyim. “Hep incindim, beni incittiler ama kimseyi incitmedim” kimseyi incitmeyiniz, kalp kırmayınız. Bizim yanımızda bize baÄŸlısınız, bizim yanımızdan ayrıldığınız zaman hep nefislerinize baÄŸlanıyorsunuz.

Allah (cc)’ın Resulü Hz. Muhammed (sav) insanları takva yoluna çağırmış, o yolda en güzel örnek olmuÅŸtur. Sahabeler insanları takva yoluna çağırmışlar. Mezhep sahipleri, piranlar insanları takva yoluna çağırmışlar, bizler de takva yoluna çağırıyoruz.

Sizlerin görevi bu yola gelen insanları kaçırmak deÄŸil, gelmeyenleri bu yola getirmeye çalışmaktır. “Ä°nsanlara ilim ile deÄŸil, hilm (tevazu) ile yaklaşınız.” Ä°nsanların anlayacağı ÅŸekilde insanlara konuÅŸunuz.

Allah-u Teâlâ  (cc) Musa ile Harun Aleyhisselam’ı Firavun’a gönderirken bile: “Ya Musa, Ya Harun Firavun’a yumuÅŸak söz ile anlatın”, buyurmuÅŸtur.

Bu güzel yolumuza, bu nurlu yolumuza aÅŸkla muhabbet ile gelen, kardeÅŸlerinizi, bu takva yolundan kaçırırsanız veya ayrılmasına sebep olursanız, onların vebalinden nasıl kurtulacaksınız? O vebali nasıl yükleneceksiniz?

Yaptığınız herÅŸeyi Allah (cc)’ın rızası için yapınız, birbirlerinizi Allah (cc)  için seviniz, birbirinizin ayıplarını, hatalarını aramayınız. “Kim bir kardeÅŸinin ayıbını örter ise, Allah ‘u Teâlâ (cc) da onun ayıbını örter.”

Bu yolda olan insanlarla deÄŸil Ä°slam’ı bilmeyen, Kur-an’ı bilmeyen, tasavvufa düÅŸman olan insanlar ile uÄŸraşın, onları bu yola getirmeye çalışın.

Allah-u Teâlâ (cc)  ÅŸöyle buyurur:

Yeryüzünde böbürlenerek dolaÅŸma. Çünkü sen (ağırlık ve azametinle) ne yeri yarabilir ne de daÄŸlarla ululuk yarışına girebilirsin (Ä°sra / 37)

Sakın ilminize, bilginize, makamınıza, mevkiinize bu yoldaki geçirdiÄŸiniz zamana güvenip maÄŸrur olmayınız, daima tevazulu ve yumuÅŸak huylu olunuz, büyüklük ancak ALLAH ’a mahsustur. GüneÅŸ gibi olunuz, güler yüzlü olunuz, herkese sıcaklığınızı veriniz. Rahmet gibi olunuz, herkese dua ediniz, toprak gibi tevazulu olunuz, su gibi cömert olunuz.

 

 

Arkamdan AÄŸlama…

ÖldüÄŸüm gün tabutum yürüyünce

Bende bu dünya derdi var sanma!

Bana aÄŸlama,

“Yazık, yazık!” “Vah, vah!” deme!

Åžeytanın tuzağına düÅŸersen vah vahın sırası o zamandır.

Yazık yazık asıl o zaman denir.

Cenazemi gördüÄŸün zaman “Elfirak,elfirak!” deme!

Benim buluşmam asıl o zamandır.

Beni mezara koyunca elvedâ demeÄŸe kalkışma!

Mezar cennet topluluÄŸunun perdesidir.

Mezar hapis görünür amma,

Aslında canın hapisten kurtuluşudur.

Batmayı gördün ya, doÄŸmayı da seyret!

GüneÅŸle aya batmadan ne ziyan gelir ki?

Sana batma görünür amma

Aslında o doğmadır, parlamadır.

Yere hangi tohum ekildi de yetiÅŸmedi?

Neden insan tohumu için

Bitmeyecek, yetiÅŸmeyecek zannına düÅŸüyorsun?

Hangi kova suya salındı da dolu olarak çekilmedi?

Can Yusuf’un kuyuya düÅŸünce niye aÄŸlarsın?

Bu tarafta aÄŸzını yumdun mu, o tarafta aç!

Çünkü artık hay-huy’un, mekânsızlık âleminin boÅŸluÄŸundadır.

 

 

Allah (cc) ’ın selamı Allah (cc)’ın yolunda olanların üzerine olsun.