AÅŸk fedakârlık ister. AÅŸk sadakat ister. AÅŸk zorluklara, meÅŸakkatlere katlanmak ister. AÅŸk sınır tanımaz. Bunları yapabilirsen aÅŸktan bahsedebilirsin.

Ferhat ÅŸirin için daÄŸları delmedi mi?

Mecnun Leylası için çöllere düÅŸmedi mi? Ne için uÄŸraÅŸtılar. Niye bu kadar sıkıntıya katlandılar. Dertleri neydi?

Tek bir gayeleri vardı bu dünyada; o da vuslata erebilmekti.

Bizlerinde tasavvuf yolunun yolcuları olarak Rabbimize olan vuslatımızda en büyük binitimiz, en güçlü yakıtımız aÅŸktır. AÅŸk olmadan vuslat olmaz.

AÅŸk eri Hz. Mevlana’nın dediÄŸi gibi;

“AÅŸk, davaya benzer, cefa çekmek de ÅŸahide. Åžahidin yoksa davayı kazanamazsın ki.”

AÅŸk sadakat ister! Üstadımıza seviyoruz diyoruz, aşığız diyoruz. Engel ne o zaman. Kimse bizden daÄŸları delmemizi, çöllere düÅŸmemizi istemedi. Üstadımıza olan sevgimizin, sadakatimizin bir niÅŸanesi olarak yollara düÅŸtük.

13. Vuslatını idrak ettiÄŸimiz bu sene ve geçmiÅŸ senelerde binlerce insan NevÅŸehir’e Cennet Mekân Abdullah Baba (ks) Hz.lerinin huzuruna gelmiÅŸ, Allah (cc) hamdü senalar olsun ki yolculuÄŸu engelleyecek hiçbir zorlukla hiçbir meÅŸakkatle karşılaşılmamışlardır. Velev ki karşılaşılsa ne olur ki

Bakın ne güzel buyurmuÅŸ Åžems-i Tebrizi Hz.leri;

Sevmeyene karınca yük, sevene filler karınca. Dağı bile taşır insan aşık olup inanınca.

KiÅŸi sevdiÄŸine varma yolunda çektiÄŸi meÅŸakkatten bahsetmeye bile edep etmez mi? Aynı tarihler de oÄŸlunuzun yemin töreni olsa idi ya da kızınızın mezuniyet töreni kaç tanemiz yolculuÄŸunu iptal ederdi bir düÅŸünelim?

Her yıl nice insan Hz. Mevlana’nın vuslatı olan Åžeb-i Arus programlarına katılarak, AÅŸk eri Mevlana’nın huzurundan bir nebze sebeplenebilmek için 7-17 Aralık tarihleri arasında kar, kış, tipi demeden akın akın gelmektedirler.

Aynı ÅŸekilde Cennet Mekân Abdullah Baba (ks) Hz.lerinin vuslatı olan mart ayının on dördünde uzak yakın ülkemizin çeÅŸitli beldelerinden ve dünyanın çeÅŸitli ülkelerinden sevenleri “ Ancak çağırdıklarımız bizim yanımıza gelebilir” hitabına mazhar olabilmek için ateÅŸin sevdasına düÅŸmüÅŸ bir pervanenin misali NevÅŸehir’e büyük bir coÅŸkuyla gelmektedirler.

Cennet Mekan Abdullah Baba (ks) Hz.lerinin saÄŸlığındayken Hz.Mevlananın Vuslat programı düzenleyecektik.  YaÅŸanan olumsuzluklardan dolayı programı iptal etmek için cennet mekana baÅŸvurduÄŸumuzda “ Evladım Mevlana Hz.lerini ÅŸahsiyeti maneviyesini incitmeyin. Vuslat programını icra edin inÅŸallah.” demiÅŸti.

Üstadımıza olan sadakatsizliÄŸimizi ve vefasızlığımızı kendi nefsani bahanelerimizin arkasına sığınarak ifade edeceksek bu da ÅŸahsi tercihimizdir.

Şunu da unutmamalıyız ki;

Cennet Mekân Abdullah Baba (ks) Hz.leri yaÅŸarken bizleri ayağına çağırmaz mekânında oturup “siz gelin de beni görün” demezdi. Bir keresinde bir derviÅŸine “Ah o gözyaÅŸlarınız yok mu o gözyaÅŸlarınıza dayanamıyoruz da ta NevÅŸehirlerden kalkıp buralara geliyoruz” diyerek latife yaptığına ÅŸahit olmuÅŸtuk.

Üstelik çoÄŸu zaman özel araçlarla da deÄŸil otobüsler ile biz acizlerin cahillerin ayağına gelen bir üstattan bahsettiÄŸimizi de hatırlatmak isteriz.

Abdullah Baba (ks) Hz.leri yaz demeden kış demeden, daÄŸ demeden ÅŸehir demeden, ülke sınırları içinde ve dışında ne kadar derviÅŸi varsa kendisi bizzat ayaklarına gitmiÅŸ iken tüm meÅŸakkatleri göze alıp kilometrelerce yolu katetmiÅŸ iken senenin bir günü onu huzurunda ziyaret etmeyi nefsine zulüm görenlerin vefasızlığı aÅŸikârdır.

Son sözleri yine AÅŸkeri Mevlana’mız söylesin inÅŸallah

”Vefa nedir bilir misin?

Vefa arkanda bıraktığını, giderken yaktığını yabana atmamandır.

Vefa; dostluÄŸun asaletine, dua sonrası verilen sözlere, hayallere ihanet katmamandır.

Vefa; ötelerin sonsuz mükâfatı karşısında, cehennemi hafife almaman, ulvi güzellikleri DÜNYAYA SATMAMANDIR.”

Unutma !

Sakın Cefa yüzünden Vefayı Terk Etme…. 1

1 H. Åžirazi